W rozumieniu Konstytucji ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela jest aktem prawa powszechnie obowiązującego - o bezwzględnej, nieograniczonej i bezwzględnej mocy obowiązywania. Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela w sposób jednoznaczny i wyraźny reguluje zasady zastępowania nieobecnego nauczyciela - czy to doraźnie (art. 35 ustawy Karta Nauczyciela) czy na okres dłuższy (np. w drodze umowy o pracę na czas określony zawieranej w sytuacji potrzeby zastępstwa nieobecnego nauczyciela - art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela). W związku z tym, że ustawa w sposób szczegółowy reguluje kwestie wynagradzania nauczycieli za godziny "doraźnych" zastępstw, niejasne jest na czym miałoby polegać, z formalnego punktu widzenia, odpracowanie nieprzepracowanej godziny zajęć w ramach tzw. "zastępstwa koleżeńskiego".

Można dodać, że do kompetencji organu prowadzącego szkołę należy określanie corocznie - w drodze regulaminu obowiązującego od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy Karta Nauczyciela - szczegółowych warunków obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny doraźnych zastępstw. Niedopuszczalnym jest natomiast, aby przepisy "regulaminu pracy nauczycieli" w ogóle regulowały sprawy z zakresu przedmiotowego regulacji aktu prawnego rangi ustawowej (nie mówiąc już o sytuacji, w której miałyby materię ustawową, tj. w zakresie dotyczącym zastępowania na zajęciach nieobecnego nauczyciela - regulować sposób odmienny).