Czy

Niestety, wśród xxxxxxxxx  pokutuje syndrom oblężonej twierdzy

chyba umiałbym wstawić zamiast iksów różne nazwy profesji...

A co tym PR-owcy?

PR nauczycielski robią nauczyciele. Codziennie.

Wtedy gdy są damami i dżentelmenami kredy i tablicy;-) (Znałem takich moich nauczycieli)

I wtedy gdy mówią na lekcji że wieloryb to ryba, a Amerykę odkrył niejaki KolumP z Pcimia

Albo na zebraniu rodziców gdy wybryki małego Kazia omawiają publicznie w obecności 20 innych rodziców.

Nauczyciel ma najdoskonalsze warunki do bycia piarowcem.

Widzę że lekarze idą po linii rządowej - no bo tam tez wymyślono że zadekretują politycy autorytet sobie;-)

Było też sławetne uzasadnienie zmian w rozporządzeniu o nadzorze pedagogicznym - w którym pisano że rozporządzenie wzmocni autorytet kuratora;-)

Tak więc w oświacie też znamy podobne przypadki;-)

ten medialny wizerunek jest okropny - a to baba tupta nóżkami poświstując siusiusiu... albo z burgundem na łbie sie ponawydurnia, albo je jakis chemiczny kubek knora, albo nie ma białej bluzki jak inna biała bluzka..., albo cos psrtyka, a to dzieciaki batonikiem pstrykaja, to podpaski, soczki, gripeksy i inne - a to dyrektor złośliwec nie chce mleka dzieciom kupić.

Własnie ten wizrunek jest jakoś dziwnie kretyński i uprawdopodabniający się. Nie chcę PR, ale -

Żartujesz jzzg?

"...KN. To ona czyni nauczycieli niedouczonymi, nieudanymi i do niczego..."

KN jest dla wszystkich. Tu piszący wspaniali dyrektorzy byli nauczycielami /są. Albo są niedouczeni, nieudani, do niczego, albo KN nie ma na to wpływu ...

Moim zdaniem niedouczonym, nieudanym jest się mimo karty i KN nic do tego nie ma...

Hmm...

a tam

są zapisy w KN, którym zaden rozsadny czlowiek rozsądnie nie zastosuje- zastosuje tak jak brzmią.

Nie ma sensu wysuwać tu krytyki skrajnych pomysłów skoro nikt za nimi nie optuje, chyba, ze chodzi o jakąś popularność poselską lub podobnego rodzaju.

się kajam ;-)

ale...;-)

osko zdecydowanie myśli o.... Kodeksie Etycznym

czyli czmś wprost przeciwnym - by jest listą wymagań od dyrektorów

jzzg, mówisz w domu powieszonego o sznurze (lub przy pijanym o płocie)

lub przy gospodyni o smaku zupy

nie musisz wyznawać kodeksu;-) jako i ja nie lubię nie szkodzić - stąd nie wyznaję lekarskiego

ale ludziom go tworzącym mówisz te no - impertynencje

więc - gdy kiedyś powiesz wreszcie o czymś w co wierzysz - z przyjemnością to wyśmieję;-)

---------------

co do worków pokutnych - popieram

pod warunkiem że z dekoltem

bardzo dobrze porwane (koniecznie dziurawe)  łachy wyglądają na gwiazdach filmowych - stąd może to obciążenie psychologiczne

Wizerunkowe plusy i minusy... premiera

jakoś się mijamy w tej całej "empatii w zakresie idei" - ale jechał to sęk

krótko mówiąc pobyt w kontekście czystek, partyjniactwa i tego całego plugastwa krajowego, którego uniknęliśmy nie będąc rządowymi ani samorządowymi ani partyjnymi - i nie związkowymi na pewno, jakoś wprawia mnie w nastrój porównywalny z poczuciem jakie się ma będąc nie wiadomo czemu i po co oplutym. Nie jest mi więc po Twojej wypowiedzi ani do śmiechu ani do wyśmiewania. jesli to chciałeś osiągnąć - udało się w 100%. W życiu bym nie zgadł że będę kiedykolwiek uczestniczył w okolicy nawet, nawet o 100 metrów od takiej sfery. I biegiem stąd wieję bo mi jakoś niedobrze...

ale nic to:-)

Myslę marek, że jzzg nie wie po prostu o czym pisze- stąd nieporozumienie.

Jzzg- Marek Cię odeslał do naszego kodeksu- przez nas stworzonego, w związku z czym Twoje slowa dywagacje na temat ślubu, chodzenia do kościoła, itd są nieuzasadnione:
Kodeks etyczny dla dyrektorów będzie tylko okazją do eliminowania osób niewygodnych albo niespełniających kryteriów w obowiązującym obecnie nurcie. Najpierw zostaną wyeliminowani wszyscy, którzy żyją bez ślubu, potem ci, którzy nie chodzą do kościoła, potem ci, którzy nia dają na składkę, potem wyglądający na kochających inaczej, potem płacący alimenty i tak dalej w zależności od stopnia nawiedzenia władz terenowych.

Może Ci się to, co stworzylismy nie podobac, ale Twoje zarzuty swiadczą o tym, ze go  nawet nie przeczytaleś

Wmieszaleś nas- mam nadzieję niechcacy- w świat czystek, partyjniactwa i plugastwa krajowego, o ktorym pisał Marek.

Nie wiem dlaczego i skąd pomysł.

Generalnie przypominac mi zaczyna ten watek inny, slawny z listą,
To nie nasz świat

Dlaczego nas nie szanują? Bo teraz w ogóle trudno o szacunek.

Nie. Wiele zależy od Ciebie samego.

Łatwiej gdy:

- masz w sobie akceptację drugiej osoby taką jaka jest,

- dopatrujesz się w ludziach tylko ich najlepszych cech, nawet jeśli trudno ci znaleźć to co w nich "najlepsze",

- oszczędzasz swojego krytycyzmu, który innych obezwładnia, onieśmiela, także demotywuje, bądź zniechęca (delikatnie mówiąc) jak w tym wątku,

- pokazujesz prawdziwego siebie,

- pomagasz innym nauczyć się czegoś nowego,

- aktywnie słuchasz, tak by zrozumieć cudzy punkt widzenia, cudze idee,

- odkrywasz przyjemność w zwykłych codziennych wydarzeniach, czynnościach...

Kiedy poczujesz przyjemność w dawaniu siebie, poczujesz, że inni też ci dają od siebie to co mają najlepszego...

Wtedy też pojawia się i szacunek do samego siebie i nie zadajesz już pytania - dlaczego inni nas nie szanują.

Czy np. przykazanie, że dyrektor powinien być człowiekiem

Dyrektor jest człowiekiem, nauczyciel jest człowiekiem, każdy z nas tu czytających jest nim...

inne powinien zmilczę...

I tego się boję.

Kusi by rzec - to bój się... może ostatni raz czujesz taki lęk?

;-)

 Daleko mi od owego "politykierstwa, plugastwa krajowego"... bliżej mi do człowieka, stąd taki mój wydźwięk... Mogłam pominąć.. Nic nie napisać... Ale mam tu na forum ludzi, któych darzę wielką sympatią za to co robią i sobą prezentują...:-)

 renatko

muszę sobie kilka z punktow wziąc do serca

dzięki

:-)

"to nie nasz świat" - my róbmy swoje

z szacunkiem :-)

przypomniało mi się...

powiedzenie mojej mentorki, jak robiłam pierwsze zawodowe kroki: Nikt nie będzie cię szanował, jeśli nie będziesz sama siebie szanować - z biegiem lat coraz lepiej to rozumiem i przekonuję się o słuszności tego zdania.

warto przestrzec by zbyt dalece dosłownie tego ktoś nie zrozumiał - i nie przeszanowałsię kosztem innych;-)

musisz przyznać że taki efekt obserwujemy często

jednakowoż kto prawdziwie i zasłużenie się szanuje, jest odporny na kompleksy - w nauczycielstwie typowe

szanujący się nie obraża się o byle co

i to bym przywitał chętnie w naszej branży

Nadal uważam, że nie należy mnożyć bytów ponad potrzebę. To wszystko już jest.

Wielu specjalistów od etyki twierdzi, że wszystkich obowiązuje jedna moralność [za B. Nogalskim]. Podobnie jak ty stawiają pytanie: czy dodatkowe kodeksy etyki zawodowej są potrzebne? Mówią - jeśli ktoś nie jest uczciwy i przyzwoity, to i nie pomoże mu żadna etyka zawodowa. Ty twierdzisz, że „Każdy wie, jak należy postępować.”

Trudno nie przyznać racji…

Za normami owej moralności ogólnej, także i prawem stoją sankcje (wyrzuty sumienia, odpowiedzialność przed Bogiem, sądem).

Etyka zawodowa takich skutecznych sankcji jest pozbawiona, wyjątkiem są tu lekarze i maklerzy giełdowi.

Do etyki lekarzy masz osobiście jednak wiele zastrzeżeń… Uwagi masz także do polityków, tu owy „rozliczeniowy nurt”… Na tym tle snujesz wiele negatywnych wizji…

Często politycy, czy biznesmeni, broniąc się przed zarzutami o nieuczciwość, mówią: „prawo tego nie zabrania”, „mam czyste sumienie”… Wiele złego przyniosło dla naszego społeczeństwa lansowane od 1989 roku hasło: „wszystko jest dozwolone, co nie jest prawem zabronione”. Spowodowało przede wszystkim szkodliwe społecznie przekonanie, ze wystarczy postępować zgodnie z prawem, lub słuchać własnego sumienia, by być uczciwym i prawym. Nic bardziej błędnego…

W naszym prawie nadal wiele luk… Prawda? Widać jak głęboko zakotwiczyło to w tobie… W twej wyobraźni mnóstwo przykładów, nadinterpretacji, lęków o przyszłość…

Wiemy, że prawo formalne, ze względu na swe luki, posiłkuje się prawem zwyczajnym… Do niego należą między innymi kodeksy postępowania etycznego, które ułatwiają wykonywanie określonego zawodu, wpływają na prestiż profesji, tworzą pozytywny image. Mogą pomóc także w rozwiązywaniu konfliktów…

Dlaczego więc nie ma istnieć Kodeks Etyczny, który promuje OSKKO? Do poznania go już cię tu zapraszano…

Od siebie dodam jeszcze jedno – owe utworzenie Kodeksu Etycznego, i nie tylko te działania, przeczy twojemu uogólnieniu – „Raczej reprezentujemy postawę typu "przepraszam, że żyję".” Jednak piszesz, że „odczuwam przyjemność wchodząc na forum”… Nie tylko czuj więc, ale i wnoś od siebie wiele, zwłaszcza tych.., nooo... - pozytywów.:-)

Popieram jzzg.

Popieram, popieram! To właśnie brak solidarności psuje nasz wizerunek. Jzzg ma świętą rację - brawo!

Kiedyś usiłowałam "podnieść" ten wątek, ale okazało się, że większość nie chce jakiejś, jak to wtedy nazwano "kastowości". Niech lekarze mają, prawinicy też, dyrektorzy banków, nie mówiąc o politykach. Mu jesteśmy na to zbyt uczciwi i idealistyczni, by tworzyć jakieś zawodowe kluby wzajemnego popierania się ponad podziałami.

Zancie przecież sytuacje, jak to "jedna pani drugiej pani" ( rzeczywiście, mężczyznom zdarza się to rzadziej) podrywa autorytet na lekcjach w imię poprawiania swojego wizerunku i "kumplowania"się z młodzieżą?

Znacie przecież sytuacje, w których wizytatorzy i kuratorzy opowiadają się, wbrew najparwdziwszej prawdzie, po stronie nieuczicwych uczniów i jeszcze bardziej nieuczciwych rodziców?

Znacie przecież sytuacje, kiedy OP działają na jawną szkodę uczniów i jeszcze jawniejszą nauczycieli, przy czym chodzi głównie o to, żeby nauczcielom płacić jak najmniej, a najlepiej wcale?

Znacie przecież sytuacje, kiedy dyrektor, na przerwie, na korytarzu pełnym młodzieży - budując tym samym swój, pożal się Boże autorytet- nieelegancko "upomina" nauczyciela?

KN nie jest doskonała, ponieważ nie pozwala bez pardonu pozbywać się nauczycieli, którzy nie powinni pracować w szkole. Ale i tak w końcu dzieki niej mamy jaką taką ochronę przed "zewnętrznymi poprawiaczami oświaty". Chroni także tych niepokornych przed zakusami dyrektorów lubiących porządek we włanym folwarku...

Bądźmy sprawiedliwi! Nie jesteśmy solidarni, nie wspieramy się w działaniach prowadzonych, co ciekawsze, na rzecz wspólnego dobra. Nie mamy odwagi - tego chyba brakuje nam najbardziej, a jest ona potrzebna nie tylko w obronie własnych interesów zawodowych, ale przede wszystkim  naszym uczniom, których, podobno, także wychowujemy.

Zaznaczam na koniec, że nie jestem rozgoryczona ani z powodów zawodowych, ani osobistych, nie przeprowadzam sobie taniej psychoterapii na szacownym Forum, które śledzę na bieżąco i "się zachwycam" niekiedy. Nie mam problemów z uczniami, a nawet wręcz przeciwnie i mam w porządku dyrektora. Pracuję 25 lat, więc wystarczająco długo, żeby mieć wystarczające pojęcie o szkole. Od lat jednak ubolewam - a dzieje się coraz gorzej wraz z napływem "młodej kadry naucycielskiej" - nad brakiem solidarności wśród nauczycieli. Tracimy na tym nie tylko moralnie, ale także finansowo.

myślę także o solidarności zawodowej - problemem jest jednak moja niezgoda na to, co niektórzy robią, inny może typ wrażliwości, inne poczucie odpowiedzialności - bardziej mi bliskie jest solidaryzowanie się z zawodem niż z konkretnymi ludźmi, a zwłaszcza takimi, których poziom budzi mój wstręt (do grupy pijaków i oszustów - a przyszło mi się zmierzyć z taki na początku), sprzeciw, brak akceptacji, może czasem śmiech - trudno mi czasem milczeć.

Widzę panie, które się stale spóźniają, każda próba zwrócenia uwagi się nie powiodła, taka pani ma zawsze wytłumaczenie, że to... pierwszy raz. Nie mogę się solidaryzować z tym, że się spóźniła, że jej jest oczywiście przykro, że MPK jest koszmarne... i np. 2 listopada nie jechał ten tramwaj, którym ona zawsze... - ile razy można być cierpliwym.

Dlaczego zawsze te same osoby gubią klucze?

Trudno mi zaakceptować pana, który bierze regularnie zwolnienia L4  a w Alpach prowadzi kolejne obozy... - oczywiście wiem, że to generalnie z powodu pauperyzacji zawodu.

Nie solidaryzuję się z młodym tatą, który nie przychodzi do nas do pracy, bo nakładają mu się obowiązki z innej pracy - choć świetnie go rozumiem, nie zgadzam się. Po prostu się nie zgadzam, dla mnie nasza szkoła jest najważniejsza, ale szanuję, że dla tego pana nie. Dlatego szukam nauczycieli, którzy mają podobna hierarchię. 

Nie mam pomysłu na nauczyciela, który przeprowadził 3 raz pod rząd tę sama lekcję... -

Nie wiem, co masz na myśli, myśląc 'solidarność" - ja staram się być lojalna wobec zawodu, wiedząc, że błądzić jest rzeczą ludzką, pojedyncze wpadki każdy z nas ma.

Ci państwo opisani pierwsi z brzegu mają ogromne poczucie krzywdy, niesprawiedliwości przy braku mojej solidarności z nimi. Mam wrażenie, że to różne układy planetarne. Część w naszej szkole ma podobną hierarchię, część inną - powinnam jako szef mieć prawo wyboru ludzi, którzy są nastawieni na placówkę.

No właśnie! Ostrożna bym była z tą solidarnością zawodową. Źle pojęta przynosi nam więcej szkody niż pożytku. Też mam osoby w naszym środowisku, z którymi za nic solidaryzować się nie będę. I każdy w swoim otoczeniu bez trudu takie znajdzie.

A co do postępowania i wizerunku... Nie w kodeksach i zapisach jest rzecz. Kiedyś to cytowałam już na tym forum, ale powtórzę: "Jeśli nie wiesz, jak się zachować, to na wszelki wypadek zachowaj się przywoicie" (Słonimski)

"Można nawet zaryzykować tezę, że to Marcinkiewicz jest rzecznikiem rządu"

można zaryzykować drugą;-) - "wyłącznie"

wygląda na to że się wygłupiłem wklejając nasz (?) kodeks etyczny

przepraszam;-) rzeczywiście nie wypada, wstyd się przyznawać

podobnie jak nie wypada podobno się szanować (tak ktoś u powyżej napisał)

kij w mrowisko

Czytam tak sobie i myślę, że nie mają wielkiego znaczenia te różne dziwaczne ruchy dla poprawy wizerunku. Bo szacunek zależy po pierwsze od tego co robimy sami, osobiście oraz od tego jakie wartości są cenione w społeczeństwie. Jeżeli kiedyś jakiś np. oficer został złapany na kłamstwie albo innym świństwie to wiedział, że jest to jego śmierć społeczna - nikt z nim nie utrzymywał kontaktów towarzyskich, stawał się pariasem - więc strzelał sobie w łeb aby przynajmniej jakoś tam zmyć hańbę. Proszę sobie wyobrazić któregoś z polityków hi hi strzelajacych sobie w łeb z żalu, że okazali się świniami.

Natomiast co do nauczycieli to zdecydowanie trzeba sobie jasno powiedzieć, że póki co sami budujemy sobie szaunek ale niestety nie globalny a taki bardziej lokalny i to każdego dnia. A ogólnie nie ma co wierzyć w ideę, że jeśli nie mamy kasy to chociaż niech nas szanują. Ponieważ niestety w obecnym społeczeństwie nie szanuje się (globalnie) tych co nie mają kasy uważając ich za nieudaczników. Zdażają się wyjątki ale proszę zauważyć, że zawsze są to  JEDNOSTKI, a nie całe grupy społeczne czy zawodowe.

Na durne reklamy w mediach nie mamy wpływu bo gdybyśmy stosowali jakąkolwiek nawet 'MĄDRĄ" cenzurę to gdzie byśmy doszli? a swoją drogą jakoś ja nie czułam się dotknięta tą wydurnijącą się babą  ja  się tak nie zachowuję wieć wiem (heh mam nadzieję) że nikt mnie z nią nie skojarzy. ALE niestety znam też i taką... ta to się musiała wściec...

pozdrawiam

jakies nieporozumienie tu mamy

bo to zaden kij w mrowisko- o tym od dawna się na tym forum mowi

Szacunek zalezy od tego, co robimy osobiscie- kazdy to wie i od dawna mowimy tu, że rzecznikiem nauczycieli jest kazdy nauczyciel z osobna.

Głupotą jest jednak nie wierzyć w mozliwości sprawcze ludzi.

Weszlismy podczas tej dyskusji na drugi etap dywagacji- warto rozmawiac na temat naszego wpływu na to, jakim jest rzecznikiem nauczycielstwa kazdy indywidualny nauczyciel.

Odbieranie sobie- grupie zawodowej- wplywu na idywidualnych przedstawicieli tej grupy jest po pierwsze niemądre, a po drugie bezzasadne.

Chyba, ze celem tej grupy nie jest naprawa po pierwsze stanu, po drugie wizerunku ( co idzie za pierwszym) lecz solidarność zawodowa, na mocy ktorej smieci zamiata się pod dywan.

Jaka postawa jest dla kogo istotniejsza- to juz jego indywidualna sprawa.

Jednak na postawę grupy zawodowaje jako calości chcemy miec wpływ. Na deklaratywną choćby część tej postawy, bo to pierwszy krok do zmiany.

Po to są formulowane priorytety, standardy, czy oczekiwane normy.

Weszlismy podczas tej dyskusji na drugi etap dywagacji- warto rozmawiac na temat naszego wpływu na to, jakim jest rzecznikiem nauczycielstwa kazdy indywidualny nauczyciel.

Odbieranie sobie- grupie zawodowej- wplywu na idywidualnych przedstawicieli tej grupy jest po pierwsze niemądre, a po drugie bezzasadne.

Chyba, ze celem tej grupy nie jest naprawa po pierwsze stanu, po drugie wizerunku ( co idzie za pierwszym) lecz solidarność zawodowa, na mocy ktorej smieci zamiata się pod dywan.

Jaka postawa jest dla kogo istotniejsza- to juz jego indywidualna sprawa.

Jednak na postawę grupy zawodowaje jako calości chcemy miec wpływ. Na deklaratywną choćby część tej postawy, bo to pierwszy krok do zmiany.

Po to są formulowane priorytety, standardy, czy oczekiwane normy.

..........

jzzg

nie pomoze kodeks, pomogą ludzie. Ludzie, ktorzy maja zinternalizowany system wartosci. Wartości nazwanych w sobie.

Obrażasz tych, dla ktorych swiat wartosci jest swiatem wewnętrznych, a nie zewnetrznych prawd. I tych, ktorzy wierzą, że warto podejmowac wysiłki na rzecz zmiany , zamiast wzruszać ramionami z przekonaniem, ze nic ten wysilek nie da

Moze mierzysz ludzi swoją miara- nie wiem. Na nic dyskusja z Tobą, bo wiesz swoje.

asia

Ale póki jest tak, że solidarność przez zwykłych nauczycieli jest rozumianna jako siła do obrony nawet najgorszych z nich to niestety ale nic się nie zmieni

Ty się z tym godzisz, a ja nie.

Jesli grupie zawodowej odmawia się wplywu na indywidualnych przedstawicieli tej grupy, to znaczy, ze cala ta grupa jest do zmiany.

Moim zdaniem ten wplyw jest- chocby przez nieakceptowanie niewłasciwych nauczycielskich postaw w gronie pedagogicznym. Na szczęscie znam niezłe grona i wiem, ze ten wplyw jest .

Znam dyrektorów- i wiem, ze kreują dobre postawy.

Nie wierzę w bezsilnośc.

Tu się róznimy.

.......

i nie rozmawiamy to u oskko- rozmawiamy o nauczycielach i dyrektorach.
jedno tylko jest tu stowarzyszeniowe- połączylo ono ludzi, ktorzy chcą inaczej i wierzą, że może być inaczej.

Na szczęscie jest wielu, ktorzy te wiarę w sobie mają i co więcej ich dzialania uwiarygadniaja posiadanie tej wiary.

kodeks etyki nie jest narzędziem by się ktoś zrobił prawy, kompetentny itp

Nigdy nikogo żaden kodeks nie uleczył ani nie wychował. Zazwyczaj jest dla tych którzy CHCĄ go przestrzegać. Bo jest się z czym identyfikować

a przez to poznaje się grupę ludzi którzy chcą tego samego. Ma więc walor integracji ludzi o podobnych celach.

kodeks jest rodzajem manifestu "w co wierzymy". Skupiać ma ludzi którzy wierzą w to samo. Kodeks powstał 3 lata temu na tym forum. Nie jest "jakimś nowym kodeksem" lecz powielono go i wręczono tysiącom ludzi. Bo może odnajdziemy dzięki temu "swoich".

Nie musisz w to wierzyć. Nikt Ci nie każe.

Nie mamy wpływu na to by zmuszano ludzi do prawości czy zawodowej uczciwości. Ale możemy SAMI tego przestrzegać. Bo chcemy. Niepotrzebne nam ustawy do tego.

Kto wierzy że ustawa coś zmieni - zadziwia mnie, bo czemu nie wierzy że zmieni kodeks jakowyś;-)

Jak napisał Bułhakow - każdy będzie miał to w co wierzy. Myśmy się zebrali, założyli OSKKO i zadeklarowali w co wierzymy w pracy zawodowej.

Nie musicie. Nikt nie musi. Ale uważam że ktoś kto go nie chce szanować - nie powinien wstępować do OSKKO.

Ja za asią.

Nie wierzę w bezsilność i też znam dobre przykłady.

Joanno !

Napisałaś: "...swiat wartosci jest swiatem wewnętrznych, a nie zewnetrznych prawd. (...) warto podejmowac wysiłki na rzecz zmiany , zamiast wzruszać ramionami z przekonaniem, ze nic ten wysilek nie da (...) Głupotą jest jednak nie wierzyć w mozliwości sprawcze ludzi..."

- - -

Zgadzam się z tym całkowicie! Dodałbym, że nie tylko warto ale TRZEBA podejmować wysiłki na rzecz zmian (co jasne - na lepsze), nawet jeśli zdajemy sobie sprawę z takich czy innych uwarunkowań determinujących (chwilowo - w co wierzę) nieefektywnośc tych wysiłków...

A moim zdaniem - przepraszając za szczególny radykalizm - nie tyle "głupotą", ile niewybaczalnym i groźnym błędem formacji jest niewiara w możliwości sprawcze, możliwości drugiego człowieka w ogóle...

Zawsze mi się wydawało - ba, byłem przekonany - że należę do jakiejś tam "grupy myślącej pozytywnie".

I nadal jestem. Chcę Kodeksu Etycznego, nie tyle by był na papierze ile by był w myślach, mowie i uczynkach...

to jest wlasnie ta- na szczęście podzielana na tym forum bardzo powszechnie- niewiara w bezczynność

mam wrażenie, ze wielu z nas nalezy do dużej grupy " myslacych pozytywnie"

Moim zdaniem swiadomość potrzby zmiany i jej chęć to pierwszy krok na rzecz tej zmiany:-)

W koncu z jakiegos powodu chce nam się " strzępic opuszki palcow"

no cóż... idziesz swoją drogą Jzzg... ze swoimi wyborami, dążeniami...

mijamy się... i mi nie żal.. powodzenia :-)

asiu, Marku

Chyba calkowicie się nie zrozumiałysmy. Ja nie godzie sie na cokolwiek tylko napisałam o faktach, ktore zaobserwowalam w róznych miejscach. Nie o wszystkich faktach. Są fajni nauczyciele i dyrektorzy. Ale mówienia nie mozna ograniczyć do tego tylko co dobre i piekne trzeba także mówic o tym co nalezy zmienic, a wiec co sie nam nie podoba.

Zdecydowanie zrobiło mi sie coskolwiek przykro gdy naskoczyliście na mnie i do tego niesłusznie. Przeczytałam kodeks i nie widze w nim, żadnego punktu, który by mi nieodpowiadał z ktorym bym sie nieidentyfikowala ale...

Ja wierze w ludzi. Gdybym nie wierzyła tobym nie byłabym nauczycielem. Dlatego między innymi również wstąpiłam do OSKKO. Ale to nie znaczy, że zgadzam się ze wszystkim. Nie do końca chce identyfikowac sie z jakąś grupą zawodową raczej jęsli już to z grupą ludzi myslących podobnie - pozytywanie w moim rozumieniu. (Zastanawiam sie czy ktoś to własciwie odczyta) Mało tego uważam, że pisanie Jeśli nie jesteś z nami jesteś przeciwko nam. >>>Ale uważam że ktoś kto go nie chce szanować - nie powinien wstępować do OSKKO.<<<brzmi mi starasznie i cos złego przypomina.

Chciałabym aby ktoś ze mną podyskutował a nie wyciągał artylerię Jeśli Ci sie nie podoba to idź do innej piaskownicy.

Tak odebrałam odpowiedź asiu twoją i szefa ;-)

Mam jednak nadzieję szczerą,że to tylko nieszczęśliwy zbieg okolicznosci...

Jestem zdziwiona, że odebrałaś moj glos inaczej niz " głos w dyskusji"

mam prawo nie zgadzac się z Twoimi poglądami i nie zgadzam się z nimi w kwestiach, ktore opisałam.

tak samo Ty masz prawo do niezgadzania się z moim poglądami- i tez to napisałaś

Nie wiem gdzie w swoim poscie posunęłam się nazbyt daleko- czyli gdzie naskoczylam na Ciebie po Twoim poscie.

szczerze mówiąc jestem lekko .... no nie wiem o co chodzi?

........

Jednocześnie  Cię wtajemniczę- moj i marka post, to dwa odrebne posty, jeden z Olsztyna, drugi spod Jeleniej gory.

Ja chętnie za swój post odpowiem i jesli wskażesz mi momenty w ktorych nastapilo jakies nieporozumienie, to się wytłumaczę.

Z markiem wolalabym, zebys dyskutowała odrębnie, bo co ja Ci mogę za niego napisać?